βλαχοδήμαρχος

ο

1. δήμαρχος μικρού χωριού που κατοικείται από βλάχους

2. δήμαρχος μικρού, καθυστερημένου χωριού

3. νεόπλουτος χωριάτης με άξεστους τρόπους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < βλάχος + δήμαρχος. Η λ. στον πληθ., βλαχοδήμαρχοι, οι, μαρτυρείται από το 1896 στην εφημερίδα Άστυ].